Even wennen....

Baanbrekers project 40+

Nou ja, 40+, zeg maar 60+, alhoewel, we hebben er een bij die nog net geen 60 is.

14 november was onze eerste officiële dag in Jeruzalem.

We zijn hier met 4 zeer actieve en pronte meiden en 1 jongen en vermaken ons tot nu toe prima.

Wie we zijn: Martha, Janny, Margot Gre en Gerrit.

We schrijven om de beurt een stukje, dus zul je ons vanzelf wel beter leren kennen.

Ik ben Gerrit en mag het eerste stukje schrijven: het voorrecht van de man. Die vrouwen zeggen dan: doe jij dat maar. Maar ik ken mijn grenzen!

Het is nu zaterdagmiddag 24 nov. en onze eerste werkweek zit er op. We willen jullie even bijpraten over de afgelopen anderhalve week.

Zoals gezegd, we zijn woensdag 14 november aangekomen (alhoewel: 2  al een paar dagen eerder).

In de loop van de dag kennis met elkaar gemaakt en met onze veldleiders. s’ Avonds een briefing gehad over alle praktische zaken. Donderdag naar het busstation voor onze buspasjes en dan…….lekker gaan lopen. Het was prachtig weer en hoe kun je Jeruzalem beter leren kennen dan te voet. Over de joodse markt (echt van alles te koop en wat je noemt kleurrijk!) richting de oude stad.

Chanoekabollen eten op de Joodse markt 

Daar hadden onze veldleiders een verrassing voor ons: we mocht joden, moslims en christenen gaan interviewen. Maar eerst: falafel eten!
Het interviewen was echt leuk; wel een beetje spannend om wildvreemde mensen aan te spreken maar we kregen hele leuke reacties, en mochten met de meesten zelfs op de foto. Er was een die vroeg of we drop bij ons hadden (bleek vroeger in Nederland gewoond te hebben).

Vrijdagmorgen boodschappen doen: helaas was er weinig Hollands bij en Hebreeuws waren we toen nog niet machtig (nu trouwens nóg niet) dus dat kost wat meer tijd. Maar de andere klanten waren reuze vriendelijk; er was zelfs een mevrouw die haar (Nederlandse) schoonmoeder belde voor uitleg.

Wandelen over de Haasboulevard

's Middags met elkaar naar de synagoge voor het shabbats gebed. Heel bijzonder. Hier werden we ook opgeschrikt door een bom alarm, maar er werd zeer rustig en professioneel gereageerd. We moesten wel de zaal uit, maar er werd rustig doorgezongen! Later werden we toch naar huis gestuurd i.v.m. veiligheid.
Zaterdagmorgen met elkaar naar een Messias belijdende gemeente geweest voor een kerkdienst. Ook heel bijzonder. Daarna een prachtige wandeltocht gemaakt (je wandelt wat af hier in Jeruzalem, heuvel op en af, maar wat een mooie uitzichten!)
‘s Avonds lekker krootjes gegeten, voelden we ons toch weer een beetje Nederlanders.
Zondag zijn we naar het Israel museum geweest. (We hadden zaterdag onze rustdag hier) Een prachtig museum met heel veel mooie kunst. Uit Israel maar ook van elders. Ook van Gogh ontbreekt hier niet.

Er was een heel mooie expositie over verschillende synagogen, zelfs een synagoge uit Suriname die daar afgebroken en hier weer is opgebouwd. Ook was er een hele leuke expositie over het (chassidische) Joodse leven zoals dat nu nog bestaat hier (zeg maar: orthodoxe Joden) en hoe zij hun feesten vieren. Veel filmpjes van allerlei feesten en trouwpartijen. Erg leuk!

Maandag was dan onze eerste werkdag.

We hebben er best wel tegenop gezien, maar uiteindelijk zijn we toch op onze plek terechtgekomen. Iedereen zal zelf wat vertellen over z’n eigen werkplek, zonder al te veel details te kunnen geven in verband met privacy en veiligheid.

Ik werk bij een organisatie die Arabische kinderen helpt met hartproblemen, die dan in Israel (gratis) geopereerd worden. Er werken mensen uit verschillende landen, maar ook een aantal Arabische mensen.

We zijn de dag begonnen met uitgebreide Bijbelstudie en daarna aan het werk. De eerste dag mocht ik meerijden met Aad, een andere Nederlander van wie ik het werk ga overnemen. Met 2 moeders, 2 kinderen en 2 begeleiders in een busje naar Tel Aviv waar de kinderen in een ziekenhuis onder controle zijn. En aan het eind van de middag weer terug naar Jeruzalem. De volgende dagen heb ik weer een aantal andere ritten gedaan, waarbij mensen en kinderen weggebracht en opgehaald werden uit buurlanden (tot de grens) en naar het ziekenhuis gebracht. Ik vind het wel bijzonder dat, ondanks alle problemen die er zijn in dit land met de buurlanden, dit werk toch gewoon kan doorgaan. En dat op deze manier Jood en Arabier en Christen samen werken en op een bepaalde manier zich me elkaar verzoenen.

Vrijdag een vrije dag, we waren er echt aan toe. Je doet hier zoveel indrukken op, bovendien was er de spanning van de gevechten. Gelukkig is er nu een staakt-het-vuren. We bidden dat het stand zal houden.

Vrijdag is weer boodschappen- en opruimdag. Eten en drinken is hier wel wat duurder dan in Nederland, en je zoekt je een ro.... want Hebreeuws kennen we (nog steeds) niet. Bovendien is het soms toch weer net wat anders dan je denkt. Maar de Ruyter hagelslag was er weer wel! (4 €!)

's Middags weer naar de synagoge van afgelopen week, nu konden we de hele dienst meemaken, alhoewel er halverwege wel even een ontruimingsoefening gedaan werd.

‘s Avonds een heerlijke Shabbaths maal bij onze veldleiders. Erg gezellig.

Vanmorgen naar de kerk geweest, deze keer een Baptisten kerk. Er zijn hier net zo veel (of nog meer) kerkgenootschappen als in Nederland! Fijne dienst gehad waar we ons ook zeer welkom voelden.

Nu ga ik afsluiten.

Voor nu: Shalom en God’s zegen