Laatste week

Beste lezers,

 

Met weemoed schrijf ik de laatste belevenissen over de baanbrekersperiode van 2 maanden.  De laatste week werd gevuld met afscheid nemen van de mensen die ik afgelopen maanden dagelijks of wekelijks bezocht. Gelukkig is er voor de Russische zuster iemand die mijn dagelijkse werk, het weer leren lopen, over neemt.

 

De hele week verliep anders dan anders. In Nederland hebben we héél af en toe een enorme stortbui, hier hadden we de afgelopen week 2 dagen onáfgebroken zo’n enorme hoeveelheid regen, stromend als rivieren over de dalende wegen.

Aangezien de meeste autorijders nauwelijks rekening met ons hielden in deze overstroming kwamen we dus regelmatig thuis alsof we gekleed een bad hadden genomen.



Mét de regen gierde de wind over Jerusalem, veel bomen moesten het ontgelden, sommige straten waren bezaaid met takken en hele bomen waren ontworteld en namen hekken en zelfs lantaarnpalen mee. Overal in de straten lagen “doorgeslagen” paraplu’s zodat de shops goede zaken deden.

Donderdagochtend werden we verrast door een dik pak sneeuw, vanuit ons huis zagen we een witte Olijfberg, overweldigende schoonheid, een verstild panorama zo dichtbij.

Om 08.30 uur vertrokken we via een omweg  naar de Kotél (Westelijke Muur) en zagen de Israeliers genieten van de sneeuw die maar eens in de paar jaar valt in Jerusalem.



Gevolg was dat zij met groot plezier de enkele wandelaars die er waren verrasten met sneeuwballen, wij deelden in hun vreugde en moesten het ook ontgelden.

Alles lag stil in Jerusalem, bussen en taxi’s reden niet, scholen waren gesloten, wegen waren gevuld met auto’s die de heuvels niet op konden komen.

 

We besloten onze wandeling in het Austrian Hospice, net op tijd voor 40 fransciscaner monniken binnenkwamen zodat we nog een plaatsje vonden, daar hebben we heerlijke koffie met chocoladetaart genuttigd.

Vrijdagmorgen was de sneeuw verdwenen en konden we zonder regen-en sneeuwkleding met Bart Repko mee op de muur van de stad, zelfs de zon liet zich zien. In Nederland maken we zo’n snelle omslag helaas niet mee.

 

We deelden deze week de maaltijd met Gijs en Christel, de veldwerkers, en  hebben s’avonds met hen deze bijzondere periode van vrijwilligerswerk afgesloten. We hebben samen teruggekeken en onze ervaringen gedeeld en gemerkt dat het in Israël zijn voor een langere periode ons veranderd naar ons land doet teruggaan.

Mocht één van de lezers plannen hebben baanbreker te worden…..DOEN.

Zondagnacht vertrekken Janny en Margôt, maandagnacht Gerrit en Gré en ik…….ik blijf nog ruim een maand in dit mooie land.

Shalom lieve lezers,

Martha

Zevende week

Op weg naar En Gedi

Wadi Arugot

Nu het jaar bijna op zijn einde is, gaan wij even een dagje de natuur in.

We hebben het voorrecht om een auto te mogen gebruiken en natuurlijk, Gerrit als ervaren chauffeur.

Na wat rondjes Jeruzalem, gaan we met de zoef,zoef op weg naar En Gedi.


Bij de waterval
 

Een wandeling in Wadi Arugot, bracht ons op geweldige plekken, zoals de verborgen waterval en prachtige vergezichten.
Je kunt je voorstellen dat David zich daar ophield met zijn mannen toen hij op de vlucht was voor Saul.

Zicht op de Dode Zee

Ook de Dode Zee blijft je altijd weer verbazen.

Maandag oudejaarsdag , weer naar ons werk.
‘s Avonds zijn we uitgenodigd bij Joseef en Ruth, Nederlandse joodse mensen die sinds de jaren zeventig in Israel wonen.
Wat een gastvrijheid, Ruth had speciaal voor ons een soort appelflappen gebakken.
Deze bijzondere oudejaarsavond hebben we thuis af
gesloten met een dankgebed voor zoveel zegen het afgelopen jaar, dat God er altijd bij is in de mooie en de moeilijke dingen.

Nieuwjaarsdag, Janny en ikzelf hebben een vrije dag gekregen en zijn  heel stoer met de bus naar Tel Aviv gereden! Met een temp van 23 graden was dit  een cadeautje, koffie aan zee en een wandeling naar Jaffo ( hier staat nog het huis van Simon de leerlooier ). We hebben genoten van deze vakantiedag!!

Woensdag naar het ziekenhuis geweest met een bewoner, die een echo moest hebben.

Bijzonder, dat de mensen zich nu openstellen en je een soort vertrouwensband krijgt. Ze vinden het jammer dat we weer vertrekken.

Bij de wijnmakerij

Samen met ouders van Eliyau

Vrijdag, heel vroeg uit de veren om samen met Janny naar een settlement te gaan op uitnodiging van Eliyau.
Om ongeveer half tien zijn we er en worden door zijn ouders, zeer gastvrij ontvangen.
We krijgen van alles te zien en ook een maaltijd met eigen gebakken brood en kopen natuurlijk een fles biologische wijn.

Sjabbat, tafel staat gereed

Eigengebakken appelcake

Thuis met z’n allen aan het kokkerellen , voor de  6 gasten die Sjabbat bij ons komen vieren.

Na een warme en gezellige avond ging iedereen weer voldaan richting zijn eigen stolpje.

Zaterdag, naar de dienst ( Jerusalem assembly-House of Redemption), de voorganger behandelde Ezechiel 37. Na een  wandeling met enige hindernissen kwamen we om ongeveer half vier aan bij Corrie. Zij heeft heerlijk voor ons gekookt, daar hebben we dan ook van genoten met z’n allen. We zullen haar nog heel lang dankbaar zijn voor het feit dat ze ons een lift naar huis heeft gegeven. Helaas konden Gerrit en Gre er deze keer niet bij zijn omdat Gerrit erg last van zijn astma had. Gelukkig bij thuiskomst, ging het al weer wat beter,  God is een verhoorder van gebeden!

Ik geef het stokje weer over aan de volgende schrijver.
Margot

Omgeving settlement

Omgeving settlement

Omgeving settlement

Omgeving settlement