Week 5

Dit is al weer het vijfde verslag voor de weblog.

De dagen vliegen hier om, vooral ook omdat we veel beleven, mensen komen gezellig eten en geven dan hun visie op de situatie hier, al met al weet ieder weer een ander aspect te benoemen, waar we weer over nadenken met z’n allen. Zo begon de week met Koen door de oude stad gaan. Hij weet heel veel van de geschiedenis van de oude stad en alle kerken die hier zo hun plek hebben veroverd, letterlijk soms. Op elke plaats die een beetje historische waarde heeft is een kerk gebouwd en komen mensen van heinde en ver om daar te bidden. We hadden dus weer een hoofd vol informatie,  aan het eind van de dag gingen we nog naar de werkplaats van Koen, waar hij een workshop kan geven om zelf een harpje te maken, je moet wel zelf hout meebrengen wat je vaak in de woestijn kunt vinden

 

 

 

 

 

Vandaag (vrijdag) regent het bijna de hele dag, voor Israel is dat natuurlijk geweldig, want die zitten om water te springen maar voor al die toeristen en ons is het niet zo leuk. De natuur bloeit er ook van op, dat zagen we toen het de vorige keer geregend had, het werd direct  groener.

Je ziet hier ook veel verschillende vogels, die je in Nederland niet zo vaak ziet, b.v een soort Kolibrie met prachtige kleuren, jammer dat ze zo snel zijn dat we ze niet op de foto kunnen zetten, maar kom zelf maar kijken. De grote kraaien zijn hier ook, ze zien er wel wat anders uit maar hun gedrag is het zelfde als in Nederland.

Als ik naar m’n werk ga, ga ik met de Arabische bus en heb ik een prachtig uitzicht op het Kidron dal, dat is echt steeds weer genieten.

Trouwens dat doe ik toch daar wel, je kunt zoveel liefde kwijt aan de kinderen, en ik heb bewondering voor de werkers daar, die met zoveel inzet voor de kinderen elke dag weer present zijn.

Ik ben extra op de dagbesteding, waar kinderen soms uit het huis komen (op het zelfde terrein dus) maar  ook waar kinderen van huis worden opgehaald.

Een van de werkers uit de klas waar ik bij ingedeeld ben vertelde het volgende verhaal: Er was een meisje dat vanuit haar thuis situatie elke dag naar het huis kwam, ze kon niet anders dan liggen, maar door de intensieve aandacht therapie en liefde, kan ze nu lopen onder begeleiding.

Wat een getuigenis voor het huis en haar werkers.

Een van de andere kinderen is Sameh, hij is blind en heeft vele handicaps, maar als je hem aan het lachen krijgt kan hij zo schateren, daar geniet ik zo van van.

Ook op de andere werkplek  heb ik het steeds meer naar m’n zin. Kleine kinderen die met hartproblemen uit een van de buurlanden  worden gehaald en in een  joods ziekenhuis worden behandeld, sommige zijn nog zo klein.

Vandaag 21dec zijn we naar de Hurva synagoge geweest voor een rondleiding. Deze synagoge is nog niet zo lang geleden hersteld en is prachtig om te zien.

 

 

 

Nou ik geef het stokje weer door aan een ander, want er staat weer een heerlijke sabbat maal voor me klaar.

Gre