Zesde week

 We zijn alweer in onze zesde week. Het gaat snel, zeker als je maar zo’n 8 weken hebt. Er zijn zoveel dingen die we zouden willen zien en doen, maar we willen ook een beetje aan onze rust denken, we zijn tenslotte geen 40 meer!
Zondag naar de stad van David!

Als stenen konden spreken

Ingang stad van David

De stad van David is een van de meer recentere opgravingen hier in Jeruzalem. Het ligt net buiten de (huidige) oude stad en is een van de oudste resten van het vroegere Jeruzalem.



Waarschijnlijk heeft hier het paleis van David gelegen en zijn daar nog resten van te vinden. Zo op het eerste gezicht lijken en alleen maar een heleboel stenen te liggen. Maar als Inge, onze gids, dan gaat vertellen dan gaan de stenen leven. En als ze konden spreken…..wat een verhalen zouden we dan kunnen horen.

Als stenen konden spreken..

Bad van Siloam (impressie)

Ook resten van de muur die Nehemia nog opgebouwd heeft na de eerste verwoesting van de stad zijn er te vinden. We lopen naar beneden waar we het bad van Siloam vinden. Ook de tunnel van Hizkia is hier te vinden, die water vanuit de Gion (een bron) naar een groot reservoir leidt. Je kan nog door de tunnel lopen, maar dan sta je wel tot je onderbroek in het water. Leuk voor zomers, maar wij kozen voor de droge tunnel: die gaat ook naar boven.

De "droge" tunnel

Bar Mitsva

Het eerste gedeelte is waarschijnlijk de opgang naar de tempel, terwijl het tweede gedeelte aangeduid wordt als het riool van de (vroegere) stad. Gelukkig nu niet meer in gebruik! Erg krapjes allemaal, zeker als je van die brede schouders hebt zoals ik (ahum)  Daarna naar de steunmuur van de vroegere tempelmuur.  Hier was net een jongetje met zijn Bar Mitswah  bezig. Leuk om te zien.

In ieder geval: weer heel veel informatie gekregen wat we thuis nog maar eens zullen herkauwen.

Toch nog kerstfeest

Kerstboom met stal

Maandag zijn we dan toch naar Betlehem getogen. De dag voor kerstfeest. Met de bus naar de rand van de binnenstad, verder lopen. Hoe dichter we bij het centrum kwamen (daar vind je de Geboortekerk) hoe drukker het werd. Uiteindelijk kwamen we op het plein voor de kerk uit. Daar stond een enorme kerstboom met daarvoor een kerststal op ware grote zeg maar.

Muziekkorps

Een afgezette route waar rond een uur of twaalf allerlei scoutinggroepen incl. muziekkorpsen voorbij trokken. Veel doedelzakken en trommels (maar geen Schotse ruit rokken!) Er kwam geen einde aan! Dat alles ter ere van de komst van de Patriarch van Jeruzalem. Die leidt dan de diensten op kerstavond en morgen.  Maar daar hebben we niet op gewacht.

Olijfhout van Peter: de moeite waard

We zijn op ons gemakje terug gegaan, nog wat olijfhout gekocht bij Peter en vervolgens lekker Arabisch gegeten tussen de waterpijpen in.

De geboortekerk hebben we maar links laten liggen: veel te druk.

Muziek in de Christ Church

We waren weer ruim op tijd in de oude stad, waar we rond 19 u in de Christ Church verwelkomt werden met koekjes, koffie, gluhwein, soep en ander lekkers. En allemaal gratis!

Een drukte van belang...

In de kerk wordt van 18u tot 22.30u kerstmuziek gespeeld door allerlei muziekgroepjes. Je kan dan vrij in- en uitlopen. Het was een drukte van belang! We hebben er wel zo’n twee uur doorgebracht. Heerlijk, al die mooie kerstliederen, prachtige muziek en goede zangers en zangeressen. En al die mensen die vaak uit nieuwsgierigheid komen kijken en toch iets van de geboorte van Jezus meekrijgen.

In de graftuin: wel wat koud

Muziek in de graftuin

Dinsdag 1^e kerstdag ’s morgens naar de graftuin gegaan. Hier was een kerstdienst georganiseerd en kon iedereen meedoen. Wel in de open lucht, maar gelukkig bleef het droog. Er was een heel grote groep mensen uit Nigeria (wel een paar honderd) vaak prachtig gekleed, vooral de vrouwen. Met elkaar kerstliederen gezongen en het kerstevangelie gehoord. Toch wel een bijzonder plek: geboorte, sterven en opstanding van Jezus komen hier bij elkaar.

Thuisgekomen hebben we met een aantal andere Hollanders een “pot luck” maaltijd gehouden. Iedereen nam wat mee en er was meer dan voldoende om te eten! En nog wat kerstliederen gezongen. Een leuke tijd.

 

Janny: keurig wachtend op het groene licht

Tot slot: het verkeer in Jeruzalem hebben we het al eens over gehad: niet altijd even makkelijk. Iedereen lijkt maar wat te doen. Maar er is er in ieder geval een die zich keurig aan alle verkeerslichten houdt: onze eigen Janny! (Wij staan al aan de overkant!)

Voor nu: een heel gezegend 2013 toegewenst vanuit Jeruzalem. Shalom van ons allemaal

 

Gerrit